Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین، اما مهم‌ترین سوغات این درگاه برای جمعیت زیادی از مردم مرزنشین و حاشیه‌نشین در شهرها و روستاهای کشور، صدور کارت شناسایی موقت بود؛ بی‌شناسنامه‌هایی که سالیان سال به بهانه نداشتن شناسنامه از خدمات اجتماعی محروم بودند.

معاون وزیر کشور و رئیس سازمان ثبت احوال می‌گوید: «ایجاد درگاه خدمات الکترونیک سازمان ثبت احوال کشور(سهیم) در راستای برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان ثبت احوال کشور به‌منظور کاهش مراجعات و تعامل بیشتر دوسویه با مردم و تبدیل سازمان ثبت احوال به سازمانی الکترونیک و غیرحضوری راه‌اندازی شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» به‌گفته هاشم کارگر این سامانه قرار است با تمرکز بر ارائه خدمات ۱۰ گانه ثبت احوال هم از تردد حضوری مردم بکاهد و هم روند انجام امور را تسریع ببخشد: «پایگاه اطلاعات خانواده (روابط سببی و نسبی)، ثبت‌نام کارت هوشمند ملی، درخواست تغییر نشانی، درخواست انتخاب نام، مدارک پیدا شده، درخواست صدور گواهی تجرد، ثبت شکایات، اخبار و قوانین و مقررات ازجمله خدماتی است که این درگاه به مردم ارائه می‌کند.»

گره‌گشایی از مشکل بی‌شناسنامه‌ها

کارگر با بیان اینکه در این سامانه برای افراد فاقد شناسنامه، شناسه‌ای تعریف شده تا گره از مشکل کهنه و قدیمی آنها باز شود، ادامه داد: «براساس برنامه‌ها و سیاست‌های دولت سیزدهم در جهت ساماندهی افراد فاقد شناسنامه و تأکیدات رئیس‌جمهور و وزیر کشور در این خصوص ضمن ایجاد زیرساخت‌های لازم برای شناسایی و ساماندهی این افراد، برای افرادی که فاقد شناسنامه هستند یک کارت و یک کد شناسایی صادر خواهد شد تا وضعیت تابعیت آنها مشخص شود. با توجه به ایجاد سامانه و بانک اطلاعاتی مختص افراد فاقد شناسنامه، تمامی اقدامات و مکاتبات درخصوص آنان ثبت و ضبط می‌شود.»

معاون وزیر کشور و رئیس سازمان ثبت احوال این نکته را هم یادآور شد که «در این سامانه بعد از تعریف شناسه اختصاصی برای افراد فاقد شناسنامه با اخذ اثر بیومتریک برای آنان کارت موقت مختص افراد فاقد شناسنامه صادر می‌شود و تا هنگامی که فرد در وضعیت فاقد شناسنامه و بررسی پرونده در شورای تامین یا هیأت ۵ نفره به سر می‌برد، این کارت معتبر است و می‌تواند با استفاده از آن از مزایای اجتماعی بهره‌مند شود و پس از تأیید یا در تابعیت آنان، این کارت و شناسه مربوطه ابطال می‌شود و سایر مراحل مربوطه طی خواهد شد.»

صدور ۵ میلیون کارت ملی 

یکی دیگر از اتفاقات خوبی که در همین یک‌سال اخیر رخ داده پایان چشم‌انتظاری متقاضیان برای دریافت کارت ملی بوده است. قبل از اینکه دولت سیزدهم بر مسند کار بنشیند، ۲ سالی می‌شد که ۱۰ میلیون متقاضی دریافت کارت ملی هوشمند چشم‌انتظار صدور کارت‌های خود بودند، اما توقف این روند باعث شده بود تا آنها نتوانند به خواسته خود برسند.

حالا بعد از گذشت یک سال از عمر دولت سیزدهم و از سرگیری صدور کارت‌های ملی به پشتوانه دانش و فناوری بومی، ۵ میلیون نفر تا به حال موفق به دریافت کارت‌های ملی خود شده‌اند و باقی متقاضیان نیز به‌زودی کارت‌های ملی خود را دریافت می‌کنند. این خبر خوبی بود که وزیر کشور در مراسم بهره‌برداری از درگاه خدمات یکپارچه سازمان ثبت احوال کشور و کارت شناسایی موقت فاقدین شناسنامه اعلام کرد.

نمی‌توان بی‌شناسنامه‌ها را نادیده گرفت

به‌گفته وزیر کشور افراد فاقد شناسنامه‌ای که ادعای ایرانی بودن دارند، اما هیچ مدرکی دال بر این مهم در اختیار ندارند، کسانی هستند که در خاک کشور ما زندگی می‌کنند و نمی‌توان آنها را نادیده گرفت: «رسیدگی به مشکل افراد فاقد شناسنامه از اولویت‌های کاری دولت سیزدهم و تأکیدات همیشگی رئیس‌جمهور بوده و هست؛ به همین‌خاطر ایجاد زیرساخت‌های لازم برای شناسایی و ساماندهی این افراد از ابتدای روی کار آمدن دولت سیزدهم در دستور کار قرار گرفت و حالا با افتتاح سامانه هویت یکتای ملی ایرانیان به ثمر رسید. حالا در سایه اجرای این طرح، افراد فاقد شناسنامه می‌توانند با دریافت یک کارت و یک کد شناسایی از خدمات اجتماعی بهره‌مند شوند.»

به‌روزرسانی سیستم‌های کاری ثبت احوال ضروری است

 احمد وحیدی معتقد است هر چند در سازمان ثبت احوال شاهد دستاوردهای خوبی هستیم، اما نباید فراموش کنیم که این سازمان برای ارائه خدمات بهتر نیازمند به‌روزرسانی سیستم‌های کاری خود است؛ چراکه این سازمان به لحاظ ماهیتی که دارد می‌تواند مرجع داده‌های آماری دقیق و قابل استنادی باشد. آمارهای ثبتی، ‌همیشه دقیق‌تر و به‌روزتر بوده و نیازمند هزینه‌های بسیار نیستند و جمع‌آوری آنها هم برای مردم ایجاد مزاحمت نمی‌کند.

این کار، سازمان ثبت احوال را به یک بلوغ می‌رساند. داده‌های اصلی در این سازمان وجود دارد که تاکنون احراز هویت شخصی را برعهده داشته و باید احراز هویت حقوقی نیز در این سازمان انجام شود. وزیر کشور تأکید کرد:‌ علاوه بر اینکه موقعیت هر فرد باید در سامانه‌های سازمان ثبت احوال مشخص شود، احراز هویت مکانی و امضای الکترونیک نیز باید در دستور کار سازمان ثبت احوال قرار گیرد.

کد خبر 703261 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها ثبت احوال جامعه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: ثبت احوال جامعه افراد فاقد شناسنامه سازمان ثبت احوال بی شناسنامه ها دولت سیزدهم وزیر کشور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۴۴۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند

به گزارش قدس خراسان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از شروع جنگ تحمیلی از سوی صدام، دولت بعث عراق اقدام به اخراج ایرانی‌ها از این کشور کرد؛ کسانی که هنوز پس از گذشت ۴۵سال، نه ایران آن‌ها را به عنوان ایرانی قبول دارد و نه کشورعراق آن‌ها را عراقی می‌داند.

قصه ایرانی‌های ساکن شهر حلّه استان بابل که حالا در گوشه‌ای از شهر مشهد ساکن هستند نیز از این جنس است. ساجده و لعیمه خواجه نعمت دخترعموهایی هستند که پس از اخراج از عراق با کمک یک خیر مشهدی در این شهر صاحب خانه شدند؛ اما با وجود داشتن پدر و مادر ایرانی، هنوز پس از ۴۵ سال مدرک هویتی ایرانی ندارند.

ساجده خواجه نعمت که ۶۷ سال دارد و مادرزادی کم‌بیناست، هشت سال از ازدواج با پسرعمویش یعنی شهید مفقودالاثر وهاب خواجه نعمت گذشته بود که حکومت بعث عراق خودش و همسر ۳۰ ساله‌اش را دستگیر کرد. او پس از هشت روز آزاد شد؛ اما هنوز پس از ۴۵ سال هیچ خبری از همسرش ندارد.

وی در این باره می‌گوید: صدام، شوهرم را به دلیل تابعیت ایرانی دستگیر کرد. گفتند تو برو ایران او خودش می‌آید؛ اما پس از ۴۵سال هنوز هیچ خبری از او ندارم.

زایمان در زندان حزب بعث

ساجده خواجه نعمت با بیان اینکه صدام جوانان شیعه و متدینی را که تابعیت ایرانی داشتند، دستگیر کرده تا با سفر به ایران در جبهه علیه حزب بعث نجنگند، می‌افزاید: من را هشت روز در زندان انداختند، ۱۵۰ زن و بچه را در یک مکان کوچک زندانی کرده بودند، غذای خوبی نمی‌دادند و تنها دو ساعت در روز اجازه داشتیم از سرویس بهداشتی استفاده کنیم که با این جمعیت زیاد خیلی سخت بود. زندانبان‌ها به ما توهین می‌کردند و رفتار خیلی بدی داشتند، در این وضعیت بسیار بد، یکی از زنانی که حامله بود، در زندان زایمان کرد و اصلاً به او رسیدگی نکردند.

وی ادامه می‌دهد: با یک خودرو از جلو زندان، ما را به مرز ایران بردند و از آنجا سه روز پیاده در زیر باران و در سرما راه رفتم تا به سرپل‌ذهاب رسیدم. از سرپل‌ذهاب با خودرو نیروهای ایرانی به اردوگاه آوارگان جهرم آمدم و سه ماه در این اردوگاه ساکن بودم.

ساجده خواجه نعمت که به تنهایی روزگار می‌گذراند، عنوان می‌کند: دخترعمویم که پیش از ما به ایران آمده و در مشهد ساکن بود، من را تحت تکفل خود قرار داد و از اردوگاه جهرم به مشهد آورد.

وی که از نداشتن شناسنامه ایرانی با وجود داشتن نسب ایرانی گلایه می‌کند، می‌افزاید: برادرم در عراق متولد شده و با ما به ایران آمده است. با پیگیری‌هایی که انجام داد، کمتر از یک سال است شناسنامه ایرانی گرفته؛ اما هنوز به ما شناسنامه نداده‌اند.

صدام ۶۰ پسر بچه و مرد در بستگان ما را دستگیر کرد

لعیمه خواجه نعمت؛ همان دخترعمویی است که پیش از ساجده به ایران آمده و به کمک او ساکن مشهد شده است. درباره قصه اخراجش از عراق می‌گوید: همسرم شهید مفقودالاثر صالح خواجه نعمت ۲۹ سال داشت و چهار سال بود ازدواج کرده بودیم و دو دختر سه ساله و دو ساله داشتیم. ساعت ۹ شب مأموران آمدند در خانه ما در شهر حلّه و به تمام خانواده گفتند پنج دقیقه بیایید چند تا سؤال داریم. وقتی رفتیم، من را سه روز با دخترانم به زندان انداختند و سپس در مرز ایران رهایم کردند. پیاده به سمت ایران آمدم و ایرانی‌ها با خودرو من را تا اردوگاه خرم‌آباد رساندند.

وی می‌افزاید: من یک سال پس از پیروزی انقلاب و سه ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی به ایران آمدم. صدام همسرم را دستگیر کرد و تاکنون هیچ خبری از وی ندارم و مفقودالاثر شده است.

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به اینکه صدام خیلی ما را اذیت کرد و به ما که تابعیت ایرانی داشتیم، خیلی ظلم کرد، بیان می‌کند: ۶۰نفر از مردان اقوام ما را که سنشان از ۱۴ تا ۴۲ سال بود، در شهر حلّه عراق دستگیر کردند. تنها به دلیل اینکه تابعیت ایرانی داشتیم و شیعه متدینی بودیم و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت آن‌ها نداریم. از مسئولان عراقی که پیگیری کردیم، اطلاع دقیقی از سرنوشت آن‌ها نداشتند. برخی هم می‌گویند صدام همه آن‌ها را در گور دسته‌جمعی دفن کرده است.

وی با بیان اینکه بیشترین زمان نگهداری زنان اقوام آن‌ها در زندان ۲۵ روز بود، ادامه می‌دهد: صدام خانه، خودرو و اموال این افراد را مصادره و زنان و خانواده آن‌ها را از عراق اخراج کرد. چهار نفر از فامیل ما را در زندان شکنجه دادند و پسردایی ۱۴ ساله‌ام را با برق شکنجه کردند و به شهادت رسید.

لعیمه خواجه نعمت درباره ماجرای آمدنش به مشهد می‌گوید: ۱۷روز در اردوگاه آوارگان عراقی خرم‌آباد بودیم که یک تاجر مشهدی به نام آقای اخوان، ما و ۱۵ خانواده دیگر را کفالت کرد و به مشهد آورد. ابتدا نزدیک یک سال در هتل زندگی کردم و سپس این تاجر مشهدی خانه‌ای برای ما تهیه کرد.

وی درباره سایر اعضای خانواده‌اش خاطرنشان می‌کند: بقیه افراد خانواده ما در عراق ساکن هستند و ما به دلیل اینکه در ایران مهاجر هستیم، تنها می‌توانیم در ایام اربعین حسینی پاسپورت موقت برای سفر به عراق بگیریم و پس از اتمام آن مدت که کمتر از دو ماه است، باید به ایران برگردیم.

پدر و مادرم شناسنامه و کد ملی ایرانی دارند؛ اما به ما نمی‌دهند

لعیمه خواجه نعمت که در ابتدای صحبت گفته بود مادرش اصفهانی و پدرش شوشتری است، می‌گوید: نزدیک ۴۵ سال است در ایران ساکن هستیم؛ با وجود اینکه پدر و مادرمان ایرانی هستند و شناسنامه و کدملی دارند؛ اما هنوز به ما شناسنامه ایرانی نداده‌اند. به همین دلیل بنیاد شهید به ما مانند ایرانی‌ها حقوق پرداخت نمی‌کند.

وی با بیان اینکه صدام ما را به دلیل ایرانی بودن، پیش از شروع جنگ تحمیلی از عراق اخراج کرد، متذکر می‌شود: برای گرفتن شناسنامه ایرانی خیلی اقدام کردیم حتی دادگاه رفتیم و دادگاه نسب ما را پذیرفته؛ اما به ثبت احوال که مراجعه کردم، موافقت نکردند و شناسنامه ندادند. دلیلش را نمی‌دانم. 

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به سختی‌های زندگی به عنوان یک مهاجر در ایران می‌گوید: پس از ۴۵ سال سکونت در ایران، بلاتکلیف مانده‌ایم. در ایران به ما می‌گویند عراقی هستید و در عراق هم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید. ما فقط هویت و شناسنامه می‌خواهیم.

بی‌هویتی پس از ۴۵ سال سکونت در ایران با وجود نسب ایرانی، زندگی سختی را برای این افراد رقم زده است. با وجود اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران، همسران این افراد را به عنوان شهدای سپاه بدر پذیرفته؛ اما با حقوق کمتر از ۲میلیون تومان به سختی روزگار می‌گذرانند. امیدواریم این خلأ قانونی در کشور بازبینی شود و کسانی که هویت ایرانی در اجدادشان بوده به عنوان یک هموطن مورد پذیرش قرار گیرند تا برای همسران شهدای مفقودالاثری که ظلم صدام به جرم ایرانی بودن، زندگیشان را به اینجا رسانده، روزگار بهتری رقم بخورد.

خبرنگار: فریده خسروی

دیگر خبرها

  • چگونه در انتخابات الکترونیک رأی بدهیم؟+ فیلم
  • چگونگی و مراحل رأی دادن در انتخابات الکترونیک
  • ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند
  • نرخ خام ولادت در یزد بالاتر از میانگین کل کشور
  • آخرین وضعیت شبیه‌سازی انتخابات الکترونیک در تهران
  • راه اندازی نخستین مدرسه فریلنسری ایران
  • تولید لاستیک افزایش یافت/ فروش سایزهای بالای ۱۵ زیر قیمت مصوب
  • اردوی جهادی دندان پزشکان کشور در شیراز
  • بررسی تعارض منافع شرکت تعاونی کارکنان بنادر و گمرکات در ارائه برخی خدمات
  • مدرسه فریلنسری ایران راه اندازی می‌شود